Het H-team ziet enorme kansen voor herbestemmen als middel om identiteit en kwaliteit toe te voegen aan gebiedsontwikkeling. Dit betoogt het H-team in haar Manifest_Het spel van Herbestemmen. Herbestemmen biedt namelijk volop kansen om binnen bestaand bebouwd gebied aantrekkelijke gemengde gebieden te creëren. Dat kost misschien wat meer tijd en toewijding dan ‘bouwen in de wei’ maar levert op lange termijn veel op, want…
Herbestemming biedt fysieke kwaliteit, is duurzaam en heeft een maatschappelijke meerwaarde. In tegenstelling tot nieuwbouw hebben bestaande gebouwen al een geschiedenis en een imago waarop kan worden voortgeborduurd. Hergebruik kan voorzien in betaalbare ruimte voor initiatieven die een publiekelijk belang dienen en daarmee het zelforganiserend vermogen van de samenleving stimuleren. En hergebruik zorgt voor een historische continuïteit in een buurt.
De Nieuwe Stad, Amersfoort. Op 23 maart 2015 kreeg het huidige H-team het stokje overgedragen. Foto: Joost Enkelaar
Achtergrond
Het H-team wil partijen inspireren, kennisuitwisseling faciliteren en meedenken met ideeën die de opgave van herbestemming vooruit helpen. Het H-team is een proactieve groep zelfstandige professionals die elk vanuit hun eigen expertise de leefomgeving in Nederland duurzamer wil maken door kwalitatieve herbestemming te stimuleren. Wij zien herbestemming als oplossing voor maatschappelijke en ruimtelijke opgaven.
Van 2010 tot 2015 fungeerde het eerste H-team onder het Nationaal Programma Herbestemming van de Rijksdienst Cultureel Erfgoed. Van 2015 tot en met 2018 nam het College van Rijksadviseurs (CRa) een nieuw H-team onder zijn hoede. Rijksadviseur Architectuur Koen van Velsen daagde dit team – in het bijzijn van Minister Blok van Wonen en Rijksdienst – op 23 maart 2015 uit te laten zien hoe we in Nederland met herbestemming en leegstand kunnen omgaan. Vanaf 2019 is de financiering van het H-team niet gecontinueerd. Wilt u het H-team ergens bij betrekken? Neem dan contact op.
eerste test van RESTORY op 3 december 2018. foto: Bertus Gerssen
